خلاصه
محاسبه به روش ابری با دسترسی به سرویس های محاسبه وارد طرح های جدیدی شده است، و این امکان را به مشتریان می دهد تا زیرساخت های فیزیکی مشابه را به اشتراک گذاشته و منابع محاسباتی مورد نیازشان را خریداری کنند. (برای نمونه Amazon EC2 و Windows Azure). ویژگی چندگانه محاسبه به روش ابری امکان انعطاف پذیری را به کلاینت داده در حالی که از مجموعه منحصر به فردی از فعالیت ها در حوزه هایی همانند امنیت و قابلیت اطمینان استفاده می کنند. در این مقاله، به بررسی یک چالش (SecureCloud) و سه احتمال (DNSCloud, WebCloud and SamaritanCloud) می پردازیم. در SecureCloud (محاسبه ابری ایمن) به بررسی این موضوع می پردازیم که چگونه چند بخشی، یا اشتراک منابع در میان کاربران، منتهی به تحلیل رفتن حریم خصوصی و امنیت می گردد. اگر بخواهیم از آمازون EC2 به عنوان نمونه استفاده کنیم، می توانیم به شناسایی آسیب پذیری برنامه ریزی مهم در مانیتور ماشین مجازی (VMMS) بپردازیم. ما سناریو حمله را ایجاد کرده و اثبات می کنیم که چگونه می توان از ان برای سرقت سیکل در روش محاسبه ابری استفاده کرد. همچنین به این بحث می پردازیم که چگونه حملات می تواند در بین محاسبات ابری در مجموعه ای از VM (دستگاه مجازی) هماهنگ گردد. ما چارچوب کلی از راه حل ها را برای مبارزه با چنین حملاتی نشان می دهیم. DNSCloud, WebCloud و SamaritanCloud به عنوان طرح های پیشنهادی برای معماری جدید می باشد که به بهبود ارسال خدمات زیرساخت کنونی پرداخته و نقش های کاملا جدیدی را ایفا می کنند. سیستم نام دامنه (DNS) به عنوان پاشته آشیل (نقطه ضعف) اینترنت و مجموعه ای از حملات جدید در طی چند سال گذشته می باشد که به تقویت چنین مفاهیمی می پردازد.
ما به معرفی DNSCloud، یعنی طرح جدیدی بای فراهم کردن خدمات DNS قوی تر می پردازیم که نیامند بروزرسانی فورک لیفت (برخلاف DNSSEC) نمی باشد. امروزه محتوا در وب سایت هایی همچون شبکه اجتماعی در لبه این شبکه ها ایجاد شده اما با استفاده از مدل سرور- کلاینت سنتی توزیع می گردد. WebCloud به عنوان طرح محاسبه ابری جدید می باشد که باعث تعیین نسبت پدیده رو به رشد شبکه اجتماعی برای توانمند ساختن سیستم های مقیاس پذیر و کارآمد برای ارسال محتوای نظیر به نظیر می گردد. SamaritanCloud به عنوان طرح پیشنهادی برای معماری جدید می باشد که از دستگاه های رایانه های شخصی قابل حمل برای اشتراک اطلاعات محل خاص مربوطه استفاده می کند. همچنین این امکان را به مردم می دهد تا کمک فیزیکی به یکدیگر از راه دور به صورت ایمن و خصوصی انجام دهند. در مجموع، این مقاله ترکیبی از نظریات و فعالیت هایی را ارائه می دهد که باعث تسریع در انتقال پی در پی به عصر محاسبات ابری می گردد.
خلاصه
با توجه به اینکه میانگین اندازه تاثیر برای آموزش انسانی بسیار کمتر از انحراف معیار 2.0 می باشد که کل زمینه را تحت تاثیر قرار می دهد، فرد به این می اندیشد که آیا چیز اشتباهی در ارتباط با آموزگاران انسانی در این مطالعات وجود دارد. به طور مشخص اینکه، آیا آن ها آموزگاران متخصص می باشند؟ بخش بعدی به بررسی این پرسش پرداخته و مختصرا به مرور تحقیقات پیشین در مورد تخصص آموزش انسانی می پردازد. بخش زیر تمرکزش را بر روی بررسی هایی قرار می دهد که مشخصا دارای اندازه تاثیر بالا بوده تا مشخص شود چرا معلمان به طور معمول موفق بوده اند. مابقی بخش ها به بحث در مورد کاربردهای نظری، محدودیت ها، و پیشنهادات برای تحقیقات آینده می پردازد.
آموزگاران مبتدی در برابر آموزگاران متخصص
هیچ تعریف پذیرفته شده در مورد آموزگاران متخصص وجود ندارد. به هر حال در بسیاری از بررسی های انجام شده در مورد آموزش انسان، محققان آموزگاران خود را به عنوان کارشناس، بر مبنای تجاربشان با گذشت سال ها دسته بندی می کنند.
جستجو در محدودیت هایی که اخیرا ذکر شده است (برای نمونه محتوای STEM) چندین بررسی را آشکار کرده که به مقایسه کارایی آموزگاران متخصص و مبتدی به همراه چندین بررسی به مقایسه رفتار آن ها بدون اندازه گیری بازدهی نسبی شان می پردازد (جدول A10 در ضمیمه مشاهده کنید). تقریبا تمام این بررسی ها نشان می دهد که آموزگارن مبتدی تمایل دارند بیشتر سخنرانی کرده و آموزگاران متخصص تمایل به گفتگو متقابل دارند.
بررسی های انجام شده حاوی شواهد کمی می باشد که آموزگاران متخصص دارای بازدهی بیشتری نسبت به آموزگاران تازه کار می باشند. جدول A10 به فهرست بندی مقایسه آموزگاران متخصص- مبتدی به همراه چندین بررسی دیگر که به دستکاری فعالیت های متعامل آموزگاران می پردازد، اختصاص داده شده است. اگرچه بعضی از تفاوت های مطلق در ارتباط با کارایی در مسیر مورد نظر می باشند، تنها دو مورد از این مقایسه ها تفاوت های قابل اطمینانی را در مزایای یادگیری نشان می دهند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل های متا کوهن و همکارانش هیچ ارتباطی را بین تجربه آموزگاران و کارایی آن ها نشان نمی دهد (با این وجود کارشناسانی در زمینه این موضوعات وجود دارند). کلارک و همکارانش دریافته اند که آموزش کارشناسان در موضوعات و تجارب به عنوان آموزگار باعث بازدهی بیشتر آن ها نمی گردد.
این یافته ها متناسب با سطح تعامل فرضیه ها می باشد. اگرچه آموزگاران متخصص دارای تعامل بیشتری نسبت به آموزگاران مبتدی می باشند، اغلب دارای بازدهی بیشتری نسبت به آموزگاران مبتدی نمی باشند. علاوه بر این، محدود کردن اموزگاران برای تعامل کم و بیش نسبت به روند معمول ان، دارای تاثیر زیادی بر روی کارایشان نمی باشد. بطور اساسی، زمانی که آموزش به سطح تعاملی خاصی رسید، (تقریبا آموزش مبتنی بر مراحل) ، کاهش در میزان تعامل ظاهرا به صورت نزولی و اغلب با بازده ناچیز می باشد.
خلاصه
هدف این سیستم ارتباطات فرد به فرد می باشد، زیرسیستم چندرسانه ای پروتکل اینترنتی (IMS) به عنوتن تنها روش استانداردسازی شده برای ارائه خدمات مبتنی بر پروتکل اینترنتی (IP) می باشد که توسط یک هسته مشترک فعال شده و برای تمام انواع شبکه ها کنترل می شود. این سیستم برای کاربران سرویس های ارتباطی و جذابی را بر روی تجهیزات چندکاره با دسترسی همزمان ایجاد می کند.
مقدمه
فرهنگ ارتباطی جدید در حال ظهور می باشد، که تحت تاثیر روند هایی همچون توانایی گفتگو بر مبنای اینترنت و اشتراک ویدئو می باشد. عملکرد ارتباطاتی به طور فزاینده ای در ارتباط با اشتراک تجارب زندگی روزمره- در هر جا، هر زمان و توسط هر ابزاری می باشد. در عین حال، یکی از ستون های کلیدی صنعت مخابرات توافق در زمینه ارتباطات جهانی برای سرویس هایی چون تلفن، اس ام اس و ام ام اس می باشد. درک موفق بازار در ارتباط با هر سرویس جدید نیازمند قابلیت همکاری بین اپراتورها، شبکه ها، و تجهیزات می باشد- که در عوض، بر مبنای اطمینان از حمایت برای استانداردهای جهانی ایجاد می گردد.
یکی از چالش های کلیدی برای اپراتورها، ادامه ساخت و توسعه این مدل کسب و کار موفق می باشد، در حالی که از فرصت هایی که فرهنگ ارتباطی جدید به وجود می آورد استفاده می کند.
با استفاده از IMS، اپراتورها می توانند به ادغام بهتر این دو مورد- یعنی کیفیت و قابلیت همکاری ارتباطات با پیشرفت سریع و نوآورانه اینترنت بپردازند. این موارد در IMS از طریق ایجاد ارزش منحصربه فرد صنعت مخابرات که برای کاربرد در جوامع پیشرفته در دسترس می باشد، حاصل می گردد، که در عین حال، امنیتی را برای ارائه برنامه های شناخته شده همانند تلفن و انتقال پیام بر طبق به اصول مخابراتی سودده و موفق، ایجاد می کند.
IMS روش استانداردی را برای تحویل مصرف کننده بر مبنای IP و سرویس های شرکتی در ارتباط با خدمات خط ثابت، موبایل و کابلی ارائه می دهد- که توسط اصول پایه و کنترلی توانمند می گردد. مبنای تکامل شبکه های کنونی نسبت به موارد مجزا این می باشد که، تمام شبکه های بر مبنای IP جایی که انواعی از سرویس ها (انتقال پیام، تلفنی، غیره) و رسانه (صدا، ویدئو، تصویر، متن و غیره) مورد استفاده قرار می گیرد، در تجارب کاربر خاص ترکیب می گردد.
برای مصرف کننده، IMS گزینه های ارتباطی را پیش رو قرار می دهد که به طور یکپارچه به ترکیب مجموعه صداها با عوامل چندرسانه ای (برای نمونه، اشتراک ویدئو به همراه گفتگو) یا غنی سازی برنامه های کاربردی اشتراک برای ارتباط صدا (برای نمونه گفتگو در عین انجام بازی های چندنفره) می پردازد. همچنین این امکان وجود دارد تا روش های ارتباطی را در طی مراحل، در مقایسه با روش های ارتباطی امروزی کم و بیش ثابت تغییر دهیم.
خلاصه
اپراتور باز کردن پورت (fwknop) به عنوان یک پروژه منبع باز تحت مجوز GNU عمومی در ژوئن 2004 منتشر شذ. Fwknop به عنوان اولین باز کردن پورت (port-knocking) برای ادغام port knocking با سیستم عامل فینگرپرینت منفعل بوده، و این امکان را ایجاد می کند که که تنها به سیستم عامل لینوکس این امکان را بدهیم تا به برنامه کمکی SSH متصل گردد. مجموعه TCP سیستم کلاینت port-knocking به عنوان پارامتر تایید شده دیگری فعالیت دارد). موئلفه های باز کردن پورت fwknop بر مبنای پیام های ثبت شده جدول IP بوده، و از این جدول به عنوان فیلتر بسته پیش فرض استفاده می کند.
در می 2005، من شیوه تایید بسته جداگانه را برای fwknop منتشر کردم، بنابرای fwknop به عنوان اولین نرم افزار SPA موجود عمومی معرفی شد. از زمان این انتشار، fWknop-1.0 به عنوان تنها نرم افزار منتشر شده موجود می باشد، و روش تایید SPA به عنوان پیش فرض بوده، به گونه ای که fwknop همچنان به حمایت از روش port knocking قدیمی می پردازد. مت هت اصطلاح مجوز بسته تنها را در بلک هت در جولای 2005 ابداع کرد. من طرح مشابهی را برای ارائه در همان کنفرانس مطرح کردم، اما اصطلاح 'مجوز بسته جداگانه' در زبان آسان تر از عنوانی که من داده بودم یعنی 'مدیریت از راه دور بسته های جداگانه نت فیلتر و رمزگذاری، قابلیت جعل، می گشت.
این مورد همچنین ارزش بیان کردن دارد که پروتکلی که وسط پروژه تامبلر به اجرا در می آید (http: / /tumbler. sourceforge. net) مشابه SPA در این مفهوم می باشد که تنها از بسته جداگانه برای انتقال مجوز و اطلاعات تایید شده استفاده می کند؛ بازده آن به جای رمزگذاری تکه تکه می گردد، و این موارد منتج به طرح های قابل توجه مختلفی می گردد.
خلاصه
این بررسی در ارتباط با بعضی از معاهدات کنوانسیون ها، اصل ها و موافقتنامه های ثبت شده سازمان ملل می باشد.
Agreement on Illicit Traffic by Sea implementing article 17 of the United Nations Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances
موافقتانه نامه ای در ارتباط با قاچاق غیرقانونی از طریق دریا به دنبال اجرای ماده 17 کنوانسیون سازمان ملل علیه قاچاق غیرقانونی مواد مخدر و مواد روان گردان
این موافقتامه بر مبنای ماده 17 کنوانسیون سازمان ملل علیه قاچاق غیرقانونی مواد مخدر و مواد روان گردان بوده که در 20 دسامبر 1988 در وین تصویب شد. این موافقتنامه مبنایی را برای همکاری بین المللی بین طرفین ایجاد کرده، به تعریف قوانین در ارتباط با مقامات ذیصلاح و همچنین قوانین مرتبط به اجرای قانون، رویه ها، اقدامات مجاز، مسئولیت در برابر اقدامات اجرایی و قوانین کلی دیگر می پردازد.
Home Work Convention
کنوانسیون کار
کنوانسیون کار سال 1966 به نام کنوانسیون سازمان بین المللی کار (ILO) بوده که در سال 2000 اجرایی شده است. این کنوانسیون به حمایت از کارگرانی می پردازد که در کشورشان به کار گرفته می شوند.
این سازمان در سال 1966 تاسیس شد و دارای مقدمه ای به این شرح می باشد:
اظهار می کند که شرایط خاص مرتبط به کار خانگی این امکان را ایجاد می کند تا کاربرد این کنوانسیون و پیشنهادات برای کارگران بهبود یابد و استانداردهایی برای ان ها مشخص می گردد که ویژگی های خاص کار خانگی را مد نظر قرار می دهد.
این کنوانسیون حمایتی از کارگران را انجام داده، و حقوق برابری را در ارتباط با بهداشت و ایمنی محیط کار، حقوق امنیت اجتماعی، دسترسی به آموزش، حق الزحمه، حداقل سن استخدام، حمایت مادی و حقوق دیگر می دهد.