خلاصه
آموزش صنعتی یا (فناوری اطلاعات) یکی از دروس اجباری برای دانش آموزان دانشکده مطالعات اسلامی است. هدف از برگزاری این دوره، بهبود کیفیت فارغ التحصیلان با رویارویی آنها با جهان واقعی که در آن مشغول به کار هستند میباشد. پس از چند سال از اجرای آن، دوره ها به منظور ایجاد تلنگری برای بهبود بیشتر نیاز به بررسی دارند زیرا اثبات شده که دارای اثربخشی زیادی هستند. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی برنامه های فناوری اطلاعات در میان دانشجویان دانشکده مطالعات اسلامی (FIS) دانشگاه Kebangsaan مالزی (UKM) و همچنین به منظور درک اهمیت اساسی مفهوم فناوری اطلاعات انجام گردید. برای این منظور 110 پرسشنامه به دانش جویان سال سوم از بخش های مختلف در FIS توزیع گردید. گروه منتخب از دانشجویان متشکل از افرادی بود که دوره فناوری اطلاعات خود را در پایان ترم چهارم مطالعات به پایان رسانده بودند. تحقیقات توسط یک سری مصاحبات با تعدادی از سهامداران و مرجع جامعی از کاوشها در کتابخانه برای جمع آوری مواد حمایتی از مفهوم و اساس فلسفی فناوری اطلاعات پشتیبانی می شود. اطلاعات جمع آوری شده از پرسشنامه ها از طریق بسته آماری برای علوم اجتماعی (SPSS) مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهشی نشان می دهد که اثر بسیار مثبتی در دوباره شکل گیری نگرش دانش آموزان از FIS دارا است. پیشنهادات ساخته شده توسط دانش آموزانی بود که در این نظرسنجی شرکت کردند و همچنین برای بهبود اجرای فناوری اطلاعات مورد توجه قرار گرفتند. پیشنهادات قطعا در به حداقل رساندن مشکلات آتی مربوط به فناوری اطلاعات کمک می کند.
کلمات کلیدی: اسلامی، صنعت، آموزش اسلامی، فرستاده، امور دانشجویی، آموزش و تدریس
1: مقدمه
فناوری اطلاعات یکی از دوره های اجباری دانشکده مطالعات اسلامی (FIS) در UKM است که به همه دانشجویان ارائه میشود. انتظار می رود که این دوره برای پرورش فارغ التحصیلانی با کیفیت باشد که این کار را با مواجه کردن آنها با یک تجربه کاری انجلم میدهند زمانی که هنوز در دانشگاه مشغول به تحصیل هستند. وابستگی صنعتی روشی است که توسط دانشگاه به منظور اطمینان حاصل کردن از این که دانش آموزان با یک تجربه کاری مختصر قبل از اینکه فارغ التحصیل و وارد بازار کار رقابتی شوند انجام میشود. با آشنایی شان با صنعت، دانش جویان درک بهتری از وضعیت کار جدای از برقراری ارتباط اولیه و ایجاد روابط با ارزش با کارفرمایان آینده خود خواهند داشت.
خلاصه
گذر به جامعه اطلاعاتی و متعاقب آن نیاز نسبتا شدید مرتبط با یادگیری مادام العمر و در طول زندگی، و پوشش روزافزون و توسعه در اطلاعات سیار و از طرف دیگر فناوری ارتباطات، مبنای آموزش سیار را شکل می دهد. این مقاله به بحث در مورد چالش ها و پتانسیل های روند آموزش سیارکنونی از جنبه های گسترده می پردازد. با برگشت به منشا اولیه یادگیری، این مقاله به بررسی آموزش سیار و همچنین مفاهیم مربوطه و تعاریف و بررسی الزامات، موانع بلقوه و مزایای آموزش سیار را می پردازد. در نهایت، کاربردهای آموزش سیار نوید بخش مورد بررسی قرار گرفته و بررسی های تجربی آینده مطرح می گردد.
کلمات کلیدی: تعاریف، آموزش الکترونیک، یادگیری سیار، آموزش سیار، کاربرد آموزش سیار، نوآوری های آموزش سیار، مشکلات و چالش های آموزش سیار، آموزش فراگیر
نکته های بیوگرافی
میشل دنک در دانشگاه وین به مطالعه آمار که تمرکز اصلی اش بر روی سیستم های فرا اطلاعاتی آماری و یکپارچه سازی داده ها بوده است، پرداخت. از سال 2002، او به عنوان پژوهشگر برتر در تحقیقات کسب و کار دیجیتال و گروه توسعه مرکز صلاحیت تجارت الکترونیک، شرایط و توسعه توان اولیه برای انتخاب پروژه های مطلوب بوده است. او همچنین به عنوان مدرس خارجی دانشگاه وین می باشد.
میشل وبر به مطالعه اقتصاد و تجارت در دانشگاه اقتصاد و مدیریت کسب و کار وین مشغول بود. او در اطلاع رسانی تجارت و مدیریت راهبری متخصص بوده و در حال حاضر در مرکز صلاحیت تجارت الکتروننیک در وین کار می کند، که تمرکزش را بر روی مسئله مسب و کار الکترونیک در اقتصاد شبکه ای قرار داده است.
رولاند بلفین به مطالعه مدیریت کسب و کار با تمرکز خاص بر روی کنترل و مدیریت اطلاعات در وین مشغول بود. به مدت بیش از 8 سال، در رادیو تلویزیون اتریش و سازمان نظم بخشیدن به مخابرات (RTR) فعالیت داشت. از آغاز آزادسازی مخابرات در اتریش، او مشارکتی در حل مسائل اصلی نظم بخشی همانند دسترسی عادلانه به زیرساخت ها، اختصاص عادلانه فرواونی تحلیل بازار داشته است. در حال حاضر، او در ایجاد برنامه راهبری 5 ساله فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور اتریش مشارکت دارد.
ص 2
مقدمه
سابقه آموزش و متعاقب آن دانش اساسا تحت تاثیر تکامل خواندن و نوشتن به عنوان یک مهارت فرهنگی در ترکیب با توسعه متون و الفبا بوده است- یعنی فرایندی که شامل چندین هزاره قبل از میلاد مسیح می باشد. پاپیروس، کاغذ پوستی و در نهایت کاغذ امروزی مرتبط با این فرایند بوده و امکان گرداوری، اشتراک و توزیع اطلاعات را در این مسیرهای ارائه و ذخیره سازی داده ایجاد کرده اند. به هر حال انتقال اطلاعات با شتاب کمی - جدا از مسائل اجتماعی و سازمانی (برای مثال در ارتباط با آموزش عمومی) به پیش رفته است- که این به دلیل عدم توانایی برای تولید به صرفه و توزیع اطلاعات نوشتاری بوده است.
خلاصه
آموزش الکترونیکی به عنوان یک ابزار آموزشی می باشد که به ترکیب خود انگیزشی، ارتباط، بازدهی و فناوری می پردازد. چون تعامل اجتماعی محدودی در این مورد وجود دارد، دانش آموزان می بایست در خودشان انگیزه ای ایجاد کنند. این جداسازی که در بطن آموزش های الکترونیک قرار دارد، دانش اموزان را ملزم می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و معلمان را خیلی اوقات ملزم می کند تا فعالیت های درسی تعیین شده خود را انجام دهند. آموزش الکترونیک کارآمد می باشد زیرا باعث از بین رفتن فاصله ها و به دنبال آن مسافت ها می گردد. فاصله ها از بین می رود زیرا محتوای آموزش الکترونیک، توسط رسانه ها، که از پایگاه های مجهز به کامپیوتر و ابزارهای دیگر فناوری دسترسی به اینترنت، قابل دسترس است، طراحی می گردند. آموزش الکترونیک یک عبارت انعطاف پذیر می باشد که به توصیف ابزارهای آموزشی از طریق فناوری می پردازد. انواع متفاوت آموزش الکترونیک بر مبنای موارد زیر می باشند:
- ابزارهای ارتباطی
- برنامه زمانی
- ساختار دسته بندی آموزش الکترونیک
فناوری بکار گرفته شده
تکامل آموزش الکترونیک
نویسنده: دن هومسفر
تا 10 سال پیش، آموزش نه از طریق کامپیوتر، بلکه از طریق معلمان واجد شرایط در کلاس درس انجام می گرفت. به دنبال پیشرفت فناوری، شرکت ها شروع به ادغام آموزش با کامپیوتر کرده و حوزه آموزش الکترونیک شروع به توسعه کرد.
در اوایل دهه 1990، بسیاری از شرکت ها از آموزش ها بر مبنای نوار ویدئویی برای کارکنانشان استفاده می کردند. در این مورد، صنایع، معرف بازار کوچکی در این زمینه بوده اما مقیاس آن در مقایسه با کاربردهای مهم امروزی ناچیز بود. ایده قرار دادن آموزش ها از طریق ویدئو بسیار خوب بود، اگرچه در حوزه های محدودی بر مبنای نیاز کاربران بوده، نگهداری آن بسیار هزینه بردار بود و نمی توانست به راحتی بروز گردد. همچنین این مشکل برای کارکنان وجود داشت تا تجهیزات مورد نظر را برای تماشای ویدئو پیدا کنند. این ویدئوها همچنین دارای اثر متقابل محدودی بوده اند که تقریبا ایجاد پیشرفت و انجام ارزیابی را غیرمحتمل می کرد.