مقدمه
باتوسعه وظائف دولت و افزایش سریع هزینه های دولتی آن با وضعیت عمومی کشور، کنترل مخارج اهمیت خود را از دست داده است. لذا ضرورت بهبود در سیستم های برنامه ریزی کنترل و مدیریت منابع مالی و شفاف نمودن فرایند بودجه ریزی مطرح گردید. تا مدیران بتوانند با استفاده از اطلاعاتی که در خصوص نتایج عملکردها، هزینه های اجرایی و فعالیتها براساس این اطلاعات کسب می نمایند در برنامه ریزی و سیاستگزاری آینده سازمان بکار گیرند.
بعلت محدود بودن منابع و عدم ارتباط مشخص بین بودجه عملیاتی هر دستگاه و نبود امکان پایش دقیق فعالیتها، تکیه بر چانه زنی در جذب اعتبارات بیشتر برای توسعه واحد ها موجب بروز مشکلاتی در تنظیم بودجه دولت و عدم استفاده از آن گردیده است.
با افزایش سیر صعودی رشد و توسعه تکنولوژی و تنوع فعالیت ها، می طلبد در سازمان نسبت به سنجش و پایش هزینه های هر فعالیت اقدام نموده تا مشکلات جذب اعتبار و تخصیص صحیح آن تا حدودی مرتفع گردد.
در سال ۱۹۸۳ با توجه به افزایش نقش تکنولوژی در ارائه خدمات بهداشتی درمانی و هزینه بالای آن، بیشتر بیمارستانها براساس تشخیص گروههای تخصصی بهای هر خدمت را تعیین میکردند. این سیستم از قرن ۱۹ به دلیل اینکه بخشی از هزینه های متغیر در آن لحاظ نگردیده بود دستخوش تغییر شد و با لحاظ نمودن هزینه های متغیر نسبت به تکمیل بهای تمام شده خدمات اقدام گردید لیکن باز هم نقصی برآن وارد بود تا اینکه آقای کاپلن در سال ۱۹۹۰ با اجرای روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بخش بهداشت، درمان نقش مهمی را در سیستم بودجه ریزی عملیاتی ایفاد نمود. (۲)
این روش برشناسایی هزینه ها، اطلاعات غیر مالی جهت بهبود عملکرد و افزایش کارائی فعالیتها تاکید دارد طبق نظریه اقتصاددانان تحلیل هزینه ها در تعیین قیمت تمام شده هر واحد خدمت یا کالاهای ارائه شده اهمیت و ضرورت خاص داشته و خدمات درمانی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.
بنابراین ایجاب می کند که هزینه های بهداشتی و درمانی نیز براساس نوع منابع فیزیکی، مالی و انواع خدمات قابل عرضه تجزیه و تحلیل گردند در این راستا استفاده از سیستم بودجه بندی عملیاتی یا تامین اعتبارات هزینه ای به صورت هدفمند در سازمان از اولویت خاصی برخوردار است.
آگاهی از اطلاعات شفاف اخذ شده از هزینه یابی بر مبنای فعالیت به مدیران این توان را خواهد داد که در تدوین برنامه و بودجه ریزی عملیاتی آینده سازمان خود نقش اساسی را ایفا نمایند.
مقدمه
تعریف بودجه بندی سرمایه ای
ویژگیهای بودجه بندی سرمایه ای
فرایند بودجه بندی سرمایه ای
روشهای ارزیابی پروژه ها
روشهای مبتنی بر تنزیل گردش وجوه نقد نرخ بازده داخلی IRR
روشهای مبتنی بر تنزیل گردش وجوه نقد
ارزش فعلی خالص (NPV)
مقایسه روش IRR با NPV
روشهای مبتنی بر تنزیل گردش وجوه نقد
شاخص سود آوری Profitability Index (PI)
سایر روشهای ارزیابی پروژه ها
دوره بازیافت سرمایه
معکوس دوره بازیافت سرمایه
(ARR) نرخ بازده حسابداری
سایر عوامل موثر بر بودجه بندی سرمابه ای
سهمیه بندی سرمایه
مالیات بر درآمد و بودجه بندی سرمایه ای
فهرست مطالب:
۱- مقدمه
۲- بیان مسأله
۳- بیان اهداف ۴- بیان فرضیات ۵- مطالعه پیشینه
۶- گفتگو با یک موسیقیدان
۷- تعریف مفاهیم اساسی موسیقی
۸- تعریف سبکهای موسیقی
۹- ابزار جمع آوری اطلاعات
۱۰- روش تحقیق
۱۱- معرفی جامعه
۱۲- معرفی نمونه
۱۳- تعاریف عملیاتی
۱۴- جدول زمانبندی و بودجه بندی
۱۵- فهرست منابع
خلاصه
بودجه ها اندازه ای از کارایی مالی را فراهم می سازند که موسسه عمومی یا یک شرکت امیدوار است تا از فعالیت هایش به دست آورد. به وسیله برنامه ریزی فعالیت های آن ها، مدیران امیدوار برای مشارکت کردن بالقوه مسائل می شوند و به وسیله روشی مسائل می توانند قابل حل گردند. معرفی کردن کارایی براساس بودجه بندی تغییرات را تعیین می کند و همچنین در مدیریت کردن بودجه مورد استفاده قرار می گیرد که نشان دهنده تغییر عمیق مانند کل بخش عمومی و یا دولتی از نظر فرهنگی و ذهنی می باشد. این تغییر عمده در بیشتر کشورها باید به وسیله روش های سیستماتیک در کار موجود دولتی به صورت ساختار سازمانی قانونی از موسسات دولتی و منابع انسانی مورد حمایت قرار بگیرد.
مطالعه سیاست های اصلی و فعالیت های بودجه بندی را در مقابل بودجه بندی برای کارایی قابل تحمل و بحث های مکانیسم های جدید برای تخصیص دادن بسیار موثر منابع مربوط به بودجه و کنترل را نشان می دهد که نیازمند رسیدن به دستورات جدید گسترش یافته بخش عمومی برای فراهم ساختن ارتقا قابل تحمل و استراتژیک می باشد.
کلمات کلیدی: بودجه بندی سنتی، برنامه بودجه بندی، سیاست های بودجه ای قابل تحمل و فعالیت های اجرایی
مقدمه
از این لحظه آن ها متولد می گردند در نیمه اول قرن بیستم، بودجه ها ابزار بسیار مشهوری برای اندازه گیری کردن کارایی اقتصادی هستند. مانند همه ابزارهای مدیریتی ظاهر شده از ابتدا، برنامه ریزی دوگانه بودجه بندی براساس پایداری محیطی می باشد و شامل بهینه کردن جریان داخلی می باشد. بنابراین ما می توانیم بگوییم که در یک محیط قابل پیش بینی اجازه بهینه ساختن بودجه بندی، پیش بینی کردن بهبودها و ساده ساختن منابع داخلی مربوط به مکانیسم های تخصیص داده شده، داده می شود.