مقدمه
توربین گاز از لحاظ مراحل کار و نحوه عملکرد؛ شباهت زیادی با موتورهای احتراق داخلی دارد:
اولا: چهار مرحله مکش؛ تراکم؛ احتراق و انبساط (قدرت) و تخلیه در توربینهای گاز صورت می گیرد منتهی در موتورهای احتراق داخلی؛ این مراحل؛ در هر یک از سیلندرها ولی به ترتیب انجام می شود؛ در حالیکه در توربین های گاز؛ در یک از مراحل فوق الذکر در قسمت خاصی از واحد گازی در توربین های برای همان منظور در نظر گرفته شده است؛ صورت می گیرد. مثلا: تراکم همواره در یک قسمت و احتراق همواره در یک قسمت دیگر در حال انجام است.
ثانیأ: در توربین های گاز نیز؛ این انرژی شیمیائی نهفته در سوخت های فسیلی است که نهایتأ بصورت انرژی مکانیکی (گشتاور) ظاهر می گردد.
و ثالثأ: در توربین های گاز نیز سیال عاملی که باعث چرخش محور می گردد ؛ گاز داغ (هوای فشرده محترق) می باشد؛ و همین وجه تسمیه توربین های گازی می باشد.
مطالب فوق؛ با توضیح اجزاء توربین گاز؛ و ترتیب انجام کار در این نوع واحد تولید انرژی مکانیکی روشنتر خواهد شد.
اجزاء توربین گاز عبارتند از:
1-1-1 کمپرسور
1-1-2 اتاق احتراق
1-1-3 توربین
مقدمه
با توجه به نفوذ روز افزون سیستم های هیدرولیکی در صنایع مختلف وجود پمپ هایی با توان و فشار های مختلف بیش از پیش مورد نیاز است. پمپ به عنوان قلب سیستم هیدرولیک انرژی مکانیکی را که توسط موتورهای الکتریکی، احتراق داخلی و... تامین می گردد به انرژی هیدرولیکی تبدیل می کند. در واقع پمپ در یک سیکل هیدرولیکی یا نیوماتیکی انرژی سیال را افزایش می دهد تا در مکان مورد نیاز این انرژی افزوده به کار مطلوب تبدیل گردد.
فصل اول درموردتقسیم بندی پمپ هاوآشنایی با انواع پمپ های جابه جایی مثبت وکاربردهای آن ومقایسه پمپ های دینامیکی وجابه جایی مثبت می باشد. فصل دوم به توضیح درموردتوربوپمپ ها، اجزای اصلی آنها، مثلث سرعت، منحنی مشخصه، بررسی پدیده کاویتاسیون، قوانین تشابه پمپها وسری وموازی بستن آنها، بررسی خوردگی درتوربوپمپ هاودرنهایت آشنایی مختصری درموردپمپ های کاربردی درصنعت پرداخته شده است.
مقدمه
قبل از ورود به بحث سیستم های سوخت رسانی بد نیست نگاهی بیندازیم به تاریخچه موتورهای احتراق داخلی تا بهتر بتوانیم مسیر تکاملی سیستم سوخت رسانی خودرو را درک کنیم.
تاریخچه موتورهای احتراق داخلی، به سال 1876 باز می گردد، که «نیکولاس اتو» (1891 – 1832) اوین موتور جرقه ای را ساخت. این موتور در ابتدا بنابر سیکل ویژه ای کار می کرد و با بازدهی حداکثر برابر با 11%، دارای وزن زیادی بود. اتو با ارائه سیکل عملکرد 4 زمانه، بازده را به 14% افزایش، و در کنار کاهش حجم موتور، وزن آن را نیز به کمتر از حالت قبل کاهش داد. در سال 1884، امتیاز ثبت شده یک شخص فرانسوی به نام «آلفونس بیودی روشاس» (1893-1815) مربوط به سال 1862 منتشر شد، که معلوم ساخت او قبل از اتو، اصول سیکل 4 زمانه را شرح داده است. البته چون روشاس نتوانسته بود ایده های خود را عملی سازد، در نتیجه امروزه اتو به عنوان مخترع موتور شناخته می شود.
از آن پس اشخاص بسیاری در اواخرقرن نوزدهم دست به ابداع موتورهای دیگری دست زدند، و جملگی به این نتیجه رسیدند که «نسبت تراکم» تاثیر مستقیمی بر روی بازده موتور دارد، ولی به دلیل مشکل «کوبش»، مقدار آن به کمتر از 4 محدود شده بود. در دهه 1880، با توسعه کاربراتور و سیستم جرقه، سرعت موتورها افزایش یافت، و امکان استفاده از موتور در اتومبیلها فراهم شد. در سال 1892، یک مهندس آلمانی به نام «رودلف دیزل» (1913 – 1858) ، نوع جدیدی از موتور را به ثبت رساند. در طرح وی، در مرحله تراکم، تنها هوا متراکم، و در انتهای این مرحله سوخت مایع به داخل هوای داغ پاشیده می شد. از آنجایی که در این طرح، هوا دچار کوبش نمی شود، لذا وی توانست تراکم را بالا ببرد، و بازده موتو را دو برابر کند. یکی از دیگر طرحهای موتور، موتور دورانی است، که اولین آنها توسط «فلیکس وانکل»، در سال 1957 به نتایج رضایتبخشی رسید.