مقدمه
فعالیتهای گروه بندی شده تحت عنوان خدمات آنهایی هستند که برای فرآیند تولید خمیر کاغذ قرار دارند یا مواردی که در جایی دیگر شامل نمی شوند ما در این مقالات سعی نداریم که بطور وسیعی هر نوع جنبه کار را مطرح کنیم که برای صنعت ما مهم است. برای مثال اولین بخش از این نوشته به موضوع آب می پردازد مقادیر زیادی از آب در فرآیندهای کاغذ و خمیر کاغذ استفاده می گردند اکثر این آب در کاغذسازی و مقداری برای پیش فرآوری بکار می رود قبل از اینکه آب وارد فرآیند شود. با این حال پیش فرآیندی محدود، بویژه آب جوش، برای صنعت بی نظیر است و بطور وسیعی توسط متخصصانی در آن حوزه خاص بکار می رود. ما آن را در اینجا مطرح نمی کنیم بلکه در عوض مارا به عملیات فاضلاب محدود می کند و عملیاتی که در جستجوی کاهش آلودگی آب است. با ملاحظه آلودگی هوا مجدداَ نواحی منحصر بفرد برای صنعت خودمان را در نظر می گیریم ما بخش مربوط به بخار محدود به تولید بخار است. بخشهای مربوط به برق، گرم کردن و تهویه و حمل مواد برای عملیات مشروح در این متون مطرح می شوند.
تیمار پساب:
آبهای فرآیندی تخلیه شده پس از عملیات تولید محصولات کاغذی و خمیر بطور کلی بصورت فاضلاب های آلی طبقه بندی می شوند. زیرا مهمترین ناخالصی های موجود در آنها دارای طبیعت آلی هستند. بعضی از این مواد تشکیل دهنده مانند، پوست، خرده چوب، الیاف و لیگنین و محصولات تجزیه آنها دارای منشأ چوبی هستند و سایرین از قبیل رس ها و سایر مواد معدنی، نشاسته ها، رزین ها، صمغ ها و پروتئینها از طریق فرایند کاغذسازی وارد می شوند. اسیدها/ بازها / نمک ها و اکسیدهای فلزی نیز موجود هستند آنها از خمیرسازی، سفید کردن و فرآیندهای آماده سازی شیمیایی منشأ می گیرند. آب فرآیند بکاررفته نیز جامدات را به آب بیرون رونده به شکل نمک های غیرآلی وارد می کند. بعضی از جامدات موجود در فرآیند آبها قابل تجزیه هستند و سایرین چنین نمی باشند. برای مثال، اکثر غیرآلیها در معرض تجزیه بیولوژیک هستند در جایی که اکثر مواد آلی به استثنای لیگنین ها و تانن ها بطور بیولوژیکی تحت شرایط طبیعی یافت شده در آب های سطح تجزیه می گردد. لینگنین ها و تانن ها در شکل های موجود در پس آبهای خمیرکردن و سفید کردن، خیلی آهسته و تا مقدار محدودی تجزیه می شوند. بطور فیزیکی سازنده های پسابهای هرز می توانند به سه طبقه تقسیم شوند: جامدهای معلق شده و قابل رسوب، جامدات معلق شده غیرقابل رسوب و جامدات حل شده جامدات قابل رسوب بصورت موادی تعریف می شوند که از مایع در مدت رسوب کردن و بی حرکت ماندن در مدت یک ساعت، جدا می شوند. بخشی از هر کدام از این مواد قابل احتراق بوده و ثابت باقی می مانند. جدولی از طبقه بندی عمومی جامدات در هرزآبهای (پسابهای) کارخانه در شکل 1-6 نشان داده می شود.
CNG چیست؟
CNG مخفف عبارت (Compress Natural Gas) که معنی لغوی آن گاز طبیعی فشرده می باشد که در درجه حرارت معمولی و در فشار 200 الی 250 اتمسفر نگهداری می شود. گاز طبیعی که حاصل تجزیه مواد ارگانیک در لایه های زیر زمینی است در مخازن عظیم هیدرو کربنی زیر زمین تشکیل و تجمع می یابد ترکیب گاز طبیعی متشکل از 80 درصد متان کمتر از 12 درصد اتان و 8 درصد گازهای دیگر است و می تواند بعنوان سوخت در خودروها و یا جایگزینی برای سوخت های فسیلی مورد استفاده قرار گیرد. CNG با توجه به شرایط اقلیمی ایران و با توجه به وجود شبکه گسترده توزیع گاز جایگزین بسیار مناسبی برای دیگر سوختها است، زیرا هم هزینه سوخت کمتری را به استفاده کننده تحمیل کرده و هم نقش بسزایی در بهبود وضع آلودگی هوا ایفا می کند همچنین دارای درجه اکتان 13 است که بعنوان سوخت خودرو بسیار مناسب می باشد. از همه مهمتر با مصرف CNG استفاده منابع طبیعی کشور نیز وضع بهتری پیدا خواهد کرد. گاز طبیعی نسبت به هوا سبکتر است و به همین دلیل در صورت نشت گاز از مخازن ذخیره سوخت و دیگر اجزا به سرعت به سمت بالا حرکت می کند. دمای اشتعال گاز طبیعی تقریباً دوبرابر بنزین است که همین باعث می گردد خطر انفجار یا آتش سوزی خوردهای گاز سوز به شدت کاهش یابد جدا از مشخصات فیزیکی و شیمی ایی گاز طبیعی، مخازن تخلیه گاز طبیعی CNG با استحکام بیشتری در مقایسه با باک های معمولی استفاده شده در خودرو ها ساخته می شود. کلیه مخازن ذخیره این گاز می توانند به شیر جلوکیری از جریان بیش از حد مجهز بوده که در صورت کاهش ناگهانی فشار نسبت به قطع مسیر خروج گاز اقدام کنند. هم اکنون مصرف روزانه بنزین کشور 56 میلیون لیتر است که از این مقدار 40 میلیون لیتر در پالا یشگاههای داخلی تولید می شود و مقدار 16 میلیون لیتر واردات داریم که سالانه رقمی حدود 7/1 میلیارد دلار از بودجه عمومی را به خود اختصاص می دهد که بر اساس یارانه انرژی وارداتی بالغ بر 860/103 میلیارد ریال است یعنی در حدود 165 دلار در سال برای هر نفر که با این حساب سالانه حداقل 13 میلیارد دلار یارانه انرژی می دهیم از طرفی ایران دومین کشور دارا منابع و مخازن زیر زمینی گاز طبیعی در بین کشورهای جهان و تقریباً 15 درصد از کل مخازن و منابع گاز طبیعی جهان در کشورمان وجود دارد. در صورتی که ما بتوانیم از گاز طبیعی بعنوان سوخت جایگزین در خودرو ها و نیروگاهها و . استفاده نماییم علاوه بر کاهش واردات بنزین و کاهش هزینه دولت برای پرداخت یارانه بنزین توانسته ایم از منابع و مخازن عظیم زیرزمینی گازطبیعی استفاده کنیم. سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور که در سال 1379 تاسیس شده است متولی این امر می باشد.
مقدمه
استفاده از آب به عنوان یک حلال رنگ همیشه به علت هزینه پایین وعدم خطر آتش سوزی ومسمومیت زایی جالب بوده است واحتمالا آب اولین حلالی بوده که توسط بشر در رنگ های ابتدایی در نزد نقاشان در طول قرن ها استفاده می شده است.
دو غاب آهک یکی از روکش های لایه مواد در زمره رنگ های لعابی است که هم اکنون از هر نظر قدیمی ومنسوخ است ودراستفاده امروزی از جهت هزینه مارپیچی حلالها ورعایت آلودگی محیط واسطه انتقال آبی یک نیروی محرک برای گسترش استفاده از آب است که به عنوان یک حلال رنگ تهیه شده است.
امروزه رنگهایی که پایه آنها بر آب است به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:
الف) عصاره پلیمر که در درجه اول در ساختن رنگ ها استفاده می شود.
ب) قابل حل در آب یا لزجت آب که دراصل برای رنگ های صنعتی بخصوص آستر فلزات بوسیله گالوانیزه کردن به کار می رود.
یک کاربرد جالب رنگی که پایه اش برآب است در رنگ تزیینی هوا خشک کن و روکش های تحتانی است وعمل قابل توجهی برای تولید اموسیونهای مناسب انجام شده است ادعا شده است که رزین های رنگ می توانند بطور رضایت بخشی امولسیونه شوند با استفاده از آمیختن یک امولسیونه کننده با دارا بودن ارزش HLB مناسب (در زیر)
مقدمه
مسألۀ آلودگی یکی از مهمترین و حادترین مسائل ناشی از تمدن انسانی در جهان امروز به شمار می رود؛ چرا که از اعماق چند هزار متری زمین گرفته تا معادن، آبهای تحت الارضی، بیوسفر، تروپوسفر و حتی در داخل هواپیماهای بلند پرواز و جو خارجی زمین، چرخه و سیستم حیات را مورد تهدید قرار داده است. مولکول آلاینده ای که امروزه از کارخانه یا منبع آلوده کنندۀ دیگری مثلاَ در اروپا، وارد محیط می شود، اگر تجزیه نشود یا تغییر شکل ندهد، احتمالاَ بعد از چندی می تواند در ریۀ انسانهایی که در قلب جنگلهای آفریقا یا دشتهای وسیع آسیا زندگی می کنند وارد شود. آلودگی برای افراد مختلف مفهوم و معنی متفاوتی دارد. مردم معمولی ممکن است تحریک چشم ناشی از یک گاز یا آب آلوده را آلودگی به حساب آورند. برای کشاورزی که یک عامل به گیاهان یا حیواناتش آسیب می رساند آلودگی محسوب می شود؛ اما هرگاه بخواهیم تعریف جامع و کلی و در عین حال ساده و همه فهمی برای آلودگی محیط زیست در نظر بگیریم چنین می توان گفت که آلودگی محیط عبارت است از «وجود یک یا چند مادۀ آلوده کنند در محیط زیست به مقدار و مدتی که کیفیت یا چرخۀ طبیعی را به طوری که مضر به حال انسان یا حیوان، گیاه و یا آثار و ابنیه باشد، تغییر دهد. به بیان ساده تر هرگاه ماده یا موادی بیگانه با غلظتی خاص وارد عناصر محیطی شوند و تعادل طبیعی آنها را بر هم بزنند صحبت از آلودگی می شود. »
اینکه جهان کنونی با بحران محیط زیست روبه رو است، مسئلۀ تازه ای نیست که اینجا از آن صحبت شود. کتابها و مقاله های بسیاری روزانه در سراسر جهان منتشر می شود که هشدار دهندۀ این مسئله است. در کشور ما هم تا کنون کتابهای زیادی منتشر شده، مقاله های زیادی منتشر شده و روزنامه ها و نشریات بارها و بارها به این نکتۀ مهم پرداخته اند که تکرار آن اینجا ضرورتی ندارد و از موضوع بحث دور است. چیزی که حائز اهمیت است و کارشناسی تخصصی می طلبد این است که به طور ویژه در ایران برای مقابله با این آلودگیها چه اقداماتی شده است؟ سازمانهای متولی محیط زیست تا چه اندازه توانسته اند در این راستا موفق عمل کنند و باری از آلودگی روزافزون محیط زیست ایران را بردارند؟ آن هم در کشوری که با بحران محیط زیست روبه رو است و این را همه می دانند؛ حتی عموم مردم، هرچندکه این مطلب را ابتدایی درک کرده باشند؛ چه اینکه مردم ایران هر روز شاهد آلودگیهای بسیاری هستند؛ از آلودگی هوای شهرها گرفته تا طعم بد آبی که استفاده می شود. طراوت جنگلها و رودخانه ها و دریاهای زیبای ایران از بین رفته و مردم به طور فزاینده ای با این بحران روبه رو هستند و شاید وقت آن رسیده باسشد که صراحتاٌ اعلام شود اگر فکری به حال این معضل نشود آلودگی همچون یک بمب ساعتی عمل می کند و بالاخره روزی منفجر می شود و آنگاه تمام سازمانهایی که خود را مدافع این مهم می دانند باید پاسخگو باشند.
نمی توان گفت که کدام آلودگی بیشتر است و کدام خطرناکتر؛ اما بیایید فرض کنیم که مثلاً آلودگی هوا را با رفتن به مناطق غیر آلوده و حتی خیلی ساده تر با زدن یک ماسک حل کنیم (کلاه بزرگی که شاید خود مردم سر خود گذاشته اند) ، آلودگی آب را چه می کنیم؟
فراموش نکنیم که آب یک منبع محدود دارد و تجدید آن سالهای سال طول می کشد. در جهان کنونی که تفکر غلط لازمۀ پیشرفت بیشتر به ازای مصرف بیشتر منابع، روند رو به رشدی دارد، وقتی ما به سادگی شیر آب منزل خود را باز می کنیم و آب سرد و گوارا می نوشیم، تصور اینکه این مایۀ حیات روزی تمام شود سخت است، اما به راستی اینگونه است.
بحران آلودگی آب در ایران بسیار جدی تر از چیزی است که رسانه ها بیان می کنند و بی گمان این وظیفۀ دولت است که با این مشکل رو به رو شود و آن را حل کند؛ اما دولت ایران چه کرده است؟ این تحقیق با عنایت به این موضوع و ضرورت آن اقدامات دولت رابرای حل بحران آلودگی آب ایران مورد بررسی قرار داده است و با نگاهی اجمالی به فعالیتهای دولت در راستا، بحران آلودگی آب در ایران و سیاستهای دولت برای رفع آلودگی پرداخته است.
مقدمه
ترکیبات جو
هوا مخلوطی از گازهای مختلف است. گرچه جو زمین ظاهراً به دلیل ماهیت گازی شکل خود بی وزن به نظر می رسد، اما دارای جرمی به مقدار 1014×6/5 تن می باشد. به استثنای بخار آب، نسبت اختلاط گازهای تشکیل دهنده هوا تا ارتفاع 60 کیلومتری نسبتاً ثابت است. حدود 99 درصد حجم هوای زمین را دو گاز ازت و اکسیژن تشکیل می دهد که ازت با 78 درصد، پیکره اصلی جو زمین است، بعد از آن اکسیژن قرار دارد، و سایر گازها فقط یک درصد را شامل می شوندو جدول گازهای تشکیل دهنده جو را در یک هوای خشک (بدون بخار آب و آلاینده ها) به صورتهای حجمی و جرمی نشان می دهد که معمولاً تقسیم بندی حجمی آن متداولتر است. اگر سهم بخار آب موجود در جو را نیز در این تقسیم بندی دخالت دهیم، این نسبتها ثابت نخواهد بود زیرا دمای طبقات پایین جو همیشه در حال تغییر است و با رسیدن دما به نقطه میعان و تبدیل بخار به مایع، درصد حجمی بخارآب در جو تغییر خواهد کرد. گرچه وزن مولکولی بخار آب از وزن سایر عناصر تشکیل دهنده جو کمتر است، با این وجود بخار آب عمده در لایه های پایین جو متمرکز می باشد. بیشترین مقدار بخار آب در لایه مجاور سطح زمین است و با افزایش ارتفاع، به سرعت از میزان آن کاسته می شود. وجود بخار آب در نزدیکی سطح زمین: اولاً به دلیل وجود اقیانوسهاست که منبع اصلی تأمین آن است؛ و ثانیاً سرد بودن لایه های فوقانی جو که مانع از نفوذ بخار آب می شوند.
جالب است بدانیم که مقدار دی اکسید کربن موجود در جو زمین در طول قرن گذشته افزایش پیدا کرده است. بخشی از این افزایش به دلیل مصرف زیاد سوختهای فسیلی است که نتیجه آن آزاد شدن گاز CO2 است.