خلاصه
اشتریشیا کُلی (E. coli) در درون سلول های کوچک خود حاوی تمام اطلاعات ژنتیکی مورد نیاز برای فرایند، متابولیسم، رشد و بازتولید می باشد. آن می تواند به سنتز تمام ملکول های مورد نیاز ارگانیکی خود از گلوکز گرفته تا یون های غیرآلی بپردازد.
بسیاری از ژن ها در اشتریشیا کُلی (E. coli) با حداکثر توان خود فعالیت می کنند یعنی اینکه آن ها همیشه فعال می باشند و ژن های دیگر زمانی فعال می شوند که مورد نیاز سلول ها باشند به این ترتیب ظاهر آن ها می بایست کنترل شده باشد.
دو نمونه:
- اگر آمینو اسید تریپتوفان (Trp) به مواد مورد کشت اضافه شود باکتری ها فورا تولید 5 آنزیمی که قبلا برای ترکیب Trp و عناصر میانجی در طی تنفس گلوکز به کار می رفتند متوقف می کند. در چنین مواردی حضور فعالیت های انزیمی منجر به کاهش ساخت آنزیم ها می گردند.
- بلعکس، اضافه کردن لایه جدید به مواد کشت شده موجب تحریک شکل گیری آنزیم جدید برای متابولیزه کردن آن لایه ها خواهد شد. اگر ما مجموعه ای از باکتری های کشت شده را که از گلوکز تغذیه می کنند برداریم و تعدادی از سلول ها را به لاکتوز اضافه کنیم، مجموعه ای از توالی اتفاق می افتد.
در ابتدا سلول ها ساکن می شوند. آن ها موجب متابولیزه شدن لاکتوز نمی گردند و فعالیت های متابولیکی دیگر کاهش یافته و تقسیم سلولی متوقف می گردد.
به هر حال به زودی کشت باکتری با مصرف سریع لاکتوز شروع می شود. در این صورت چه اتفاقاتی می افتد ؟ در فاصله زمانی که وقفه ایجاد می شود، سلول ها شروع به تولید 3 آنزیم می کنند که قبلا آن ها را تولید نمی کردند.
خلاصه
اپرونها (دسته ای از ژنهای تنظیم شده با عملکردهای مرتبط) ویژگی های مشترکی از ژنوم های باکتریایی هستند. اخیرا دسته عملکرد ژنها در یوکاریوتهای مخمرها تا قارچ های رشته ای و گیاهان و جانوران گزارش شده است. دسته های ژنی میتوانند شامل ژنهای پارالوگوس باشد که به احتمال زیادی توسط تکثیر ژنی، افزایش میابد. با این حال، نمونه های زیادی از خوشه های ژنی یوکاریوتی وجود دارد که شامل ژنهای غیر همولوگ ولی از نظر عملکردی مرتبط هستند که ارگانهای ژنی با ویژگی عملکردی مشابه اپرون ارائه می کند که شامل خوشه های ژنی برای استفاده ازتابع مختلف نیتروژن و کربن در مخمرها برای تولید آنتیبیوتیک، سموم و عوامل بیماری زا در قارچ های رشته ای، برای تولید ترکیبات محافظتی در گیاهان و برای ایمنی ذاتی و تطبیقی در حیوانات (منابع عمده سازگاری بافتی) میباشد. هدف این مقاله، بررسی ویژگی خوشه های ژنی در یوکاریوتها و پروکاریوتها و اهمیت خوشه ها برای عملکرد موثر می باشد.
کلمات کلیدی: متابولیسم، محصولاتی طبیعی، انتی بیوتیک، بیماری زا، دفاع، کروماتین، رشد، مصونیت ذاتی و تطبیقی
مقدمه
اپرونها (دسته هایی از ژنهای تنظیم شده با عملکرد مرتبط) ویژگی شناخته شدۀ ژنوم های پروکاریوتی است. بطور کلی، ژنوم های باکتریایی و آرکیال، شامل تعداد کم و مشخصی از اپرونهای محفوظ و تعداد بیشتری از اپرانهای نادر است.، خوشه ای شدن ژنهای کار، در یوکاریوتها نیز ازمخمرها تا قارچ های رشته ای و پستانداران و نماتودها و گیاهان اتفاق میافتد. اعضای این خوشه های ژنی یوکاریوتی، کمک به داشتن عملکرد مشترک اما نه در به اشتراک گذاری توالی شباهت، میکند. بنابراین این خوشه ها، ارگانهای ژنی تابعی را با ویژگی های مشابه اپرونها ارائه میدهد. اگرچه ژنها بطور معمول به عنوان یک mRNAی تک در پروکاریوتها رونویسی نمیشوند. این مقاله، جنبه های ارگان ژنی در پروکاریوتها و یوکاریوتهایی را بررسی میکند که برای درک اهمیت استقرار و حفاظت و نگهداری و انتشار خوشه های ژنی تابع و نیروهای تکاملی مرتبط است که ساختمان ژنوم را شکل میدهند.
خلاصه
در صفحات بعدی ماروشها و داده ها و اطلاعاتی را در مورد طراحی بیرمنیگهای Beamngs روغن کاری شده به صورت هیدرولیکی رودین میکس یا بیرینگهای Full – Film (فیم – کامل) انواع ژورنال و thwust ارائه کرده ایم، به هر حال قبل از این که این روش و متدها را بیان کنیم. به نظر می رسد که مفید باشد اگر ما ابتدا آن جنبه هایی بیرینگ Beamngs مربوط به انواع قابل دسترس بیرینگ را مورد بررسی قرار دهیم. روش روغن کاری و روش های (روغن کاری: سختی و براق سازی سطح: روشهای ماشینی کردن machining، علامت ها (seals) و نسبتهای طول به قطر بای کاربردهای مختلف.
در پاراگراف بعدی بخشهای مربوط به طراحی یک در مورد این مسائل را به وجود می آورد و تعدیلاتی پلاتی دربارهای قابل مجاز allowable Leamn)) از زمانی کا سایر شرایط عمل کنند. full-film در یک بیرینگ Beamngs وجود دارد را ارائه می کند.
رده های بیرینگ های ساده (Plain Beamng) – Beamng (بیرینگ) نایی که لغزشهایی در مقایسه بین سطح های mating (مات کننده) ایجاد می کنند شامل سه دسته کلی هستند: بیرینگ های رادیال که شافت های چرخنده Rotating shafls یا ژورنالها journals را حمایت می کنند. بیرینگ های Thnust که بارهای محوری را در بخشهای چرخنده ایجاد می کند. و بیرینگ های guide یا Alipper که قسمتهای متحرک را در یک خط مستقیم هدایت می کند. بیرینگ های لغزنده رادیال ما که به طور عمومی بیرینگ های Sleeve (استوانه ای) نامیده می شوند ممکن است چندین ن. ع مختلف باشد، که معمولی ترین آنها بیرینگ Plain full jouwnal است. که در 3600 با mating jouwnal خود می باشد، و بیرینگ pawtial jouwnal کمتر از 180 درجه دارد. این نوع آخری زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که جهت بار ثابت می باشد و مزایایی مانند سادگی، راحت روغن کاری، کاهش اصطحلاک را دارد.
جنبشهای نسبی بین بخشهای بیرینگ های ساده می تواند اتفاق بیفتد. (I) یک لغزش خالص بدون وجود مایع یا واسطه روان کننده گازی بین سطوح متحرک نظیر همراه عمل خشک نایلون و تفلون (z) همراه روغن کاری هیررودینامیکی که در آن یک گوه (wedge) یا film bildup واسطه روغن کاری کننده تولید شده است. همراه جدایش کلی یا بخشی سطوح بیرینگ (3) همراه روغن کاری (روان کنندگی) هیدرواستاتیک که در آن یک واسطه روان کننده تحت فشار بین سطوح mating ایجاد می شود که یک نیروی مخالف در برابر بار به کار رفته یا جدا شدن این سطوح ایجاد می کند.
خلاصه
محاسبات از طریق پردازش مقدار زیادی از داده ها با توجه به محاسبات ابری امروزی انجام می گیرد. امروزه داده ها تنها ارقام نبوده بلکه اطلاعاتی می باشند که می بایست بطور مناسب حفاظت شده و به آسانی قابل انتقال باشند، اما مدل دستوری مبتکرانه ون نیومن از نظر معماری، آن ها را پشتیبانی نمی کند. این فرایند ما را به سمت معماری جدیدی به نام (مجموعه دستورالعمل های کامپیوتری سطح بالا) هدایت می کند، تا نشانه ها را به دستورات اجرایی مجزا در ارتباط با دستورالعمل ها به منظور پردازش کارامد و موثر محاسبات امروزی مرتبط سازد. دستور HISC (مجموعه دستورالعمل های کامپیوتری سطح بالا) شامل کدهای عملیاتی (opcode) بوده، و شاخص مرتبط به دستور اجرایی مبدا یا مقصد توسط واصف دستورات اجرایی مد نظر قرار می گیرد، که شامل مقادیر یا نسبت هایی در ارتباط با دستور اجرایی می باشد. این مقدار و نسبت ها قابل دسترسی بوده و موازی با مراحل اجرایی، قابل پردازش می باشند که به معرفی سیکل ساعتی صفر یا پایین، موارد بالاسری می پردازد. برنامه نویسی مقصود گرا (OOP) نیازمند کنترل دسترسی دقیق داده ها می باشد. مدل جاوا، jHISC، به اجرای برنامه های مقصودگرا جاوا، نه تنها سریعتر از نرم افزار jHISC می پردازد، بلکه حاوی دستوراتی در سیکل پایین تر نسبت به پردازشگرهای جاوا سخت افزاری می باشد. ما همچنین به طرح توسعه آینده در ارتباط با واصف دستورات اجرایی فراتر از برنامه نویسی مقصود گرا (OOP) می پردازیم.
مقدمه
از زمان معرفی کامپیوترها، معماری کامپیوتر به طور معمول بر مبنای معماری وان نیومن، به همراه مفهوم دستگاه برنامه ذخیره کننده می باشد. در این مدل، الگوریتم حل مسئله توسط یک سری از دستورات کامپیوتری نشان داده می شود، که به منظور دستکاری داده ورودی و تولید داده خروجی به اجرا در می آید. دستوراتی که به همراه داده های دستکاری شده به اجرا در می آیند، در حافظه ذخیره می گردند. این دستورات به صورت متوالی به اجرا در می آیند تا زمانی که شاخه گزینی و جا به جایی اهداف با توجه به دستورات کنترل برنامه روی دهد به صورتی که این شاخه ها و انشعابات شرطی با هم در تلاقی باشند. علاوه بر این دستورات I/O برای تعامل با موارد بیرونی وجود دارند.
خلاصه
اندازه ژنوم ها، در صورتی که با ژنوم های دیگر ترکیب گردد، یا DNA هایی را از طریق یک ویروس یا مکانیسم های دیگر انتقال افقی گرداوری کند، ممکن است به سرعت تغییر کند. دسترسی به DNA جدید به معنی دسترسی به ژن جدید می باشد اما ژنوم ها دارای محدودیت اندازه می باشند. چرا؟ هر چرخه رونوشت، برای ژنوم های بزرگتر هزینه ای را در بر دارد و بنابراین ژنوم ها می بایست تعادلی را برای مقدار رونوشت DNA با داشتن ژن هایی که دارای مزایای گزینشی تحت شرایط خاص می باشند، ایجاد کنند. برعکس از دست دادن DNA و ژن ها می تواند مفید باشد اگر سلول های مربوطه شکاف های جدید (همانند گونه های دگیر) را پر کنند. اگر ژن ها، دیگر مفید نباشند، DNA ها ار بین رفته و ژنوم های کارآمدتر مزایای گزینشی را خواهند داشت. از آنچه که تا به حال بیان کرده ایم اندازه ژنوم ها برای گروهی از گونه ها در یک اندازه نسبتا محدودی قرار می گیرند. برای نمونه بخش های K وo بدن فرد، DNA جدیدی را کسب می کنند اما باکتری های مربوط به روده دارای ژنوم هایی در محدوده 4 و 5 MB می باشند. زمانی که آن ها DNA جدیدی را کسب می کنند، سلول ها به تعادل حیاتی ژتوم، با اندازه بهینه شده و ژن ها شمارش شده بر می گردند.
شما ممکن است این موضوع را در ذهن داشته باشید که 200 توالی ژنوم کافی بوده و نیاز به توالی بیشتر نمی باشد اما در تعداد ژنوم های نسبی، قدرتی وجود دارد. تصور کنید که تمام عمر خود را در یک غار زندگی کرده اید و روزی که بیرون آمدید یک پرنده امربکای شمالی آبی رنگ و یک زاغ آبی رنگ را دیده اید، بر این اساس شما ممکن است تصور کنید که تمام پرندگان آبی رنگ هستند. در روزهای بعد شما یک سهره قرمز رنگ و یک قناری زردرنگی را می بینید و شما ممکن است به این نتیجه گیری برسید که تمام پرندگان از همان ابتدای وجودشان دارای رنگ های خاصی می باشند. استفاده از نمونه های کمتر ممکن است شما را منتهی به نتیجه گیری اشتباهی بکند. زمانی که شما مرغ مگس خوار، شترمرغ و پنگوئن را مشاهده می کنید این موارد باعث تعجب شما می شود. زمانی که ما در ارتباط با تنوع پرندگان مطالعات بیشتری را انجام می دهیم، چیزهای بیشتری نیز در ارتباط با آن ها یاد می گیریم. و زمانی که ما نمونه های بیشتری در دست داریم، چیزهای بیشتری نیز در ارتباط با ژنوم ها یاد می گیریم. به هر حال منابع محدود بوده و بنابراین می بایست به طور آگاهانه ای انتخاب کنیم که چه ژنومی را می خواهیم انتخاب کنیم تا بتوانیم توانایی های خود را در ارتباط با فرا گرفن آن ها افزایش دهیم.