خلاصه
نوجیلا و همکاران (2012 ) استحکام باند برشی گلاس اینومر معمولی گلاس اینومر رزین- مدیفاید (RMGI) ، پلی اسید مدیفاید کامپوزیت (کامپومر) و رزین کامپوزیت هایبرید را اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه کردند. در این مطالعه همچنین نحوه شکست باند (ادهزیو، کوهزیو و مختلط) مورد ارزیابی قرار گرفت. عاج اکلوزال 40 دندان بطور تصادفی و برحسب ماده ترمیمی به چهار گروه 10 تایی تقسیم شد. گروه I: سمان گلاس اینومر معمولی (گروه شاهد) : گروه II: گلاس اینومر رزین مدیفاید (RMGI) : گروه لIII) : کامپومر؛ گروه IV: رزین کامپوزیت هایبرید. استحکام باند برشی (SBS) توسط دستگاه اینسترون با سرعت 0/5 mm/min اندازه گیری شد. سطح شکست باند با استفاده از استرئومیکروسکوپ با بزرگنمایی 10 برابر مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگینSBS گروه های I تا IV به ترتیب برابر با 3.81، 971، 11.96، و 18.16 مگاپاسکال بدست آمد. میانگین استحکام باند بین تمام گروه ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و بین دو گروه با کاربرد آزمون (t-test) T مقایسه شد. در این مطالعه نتیجه گیری شد که استحکام باند برشی کامپومر در مقایسه با گلاس اینومر معمولی و RMGI بالاتر و در مقایسه با رزین کامپوزیت کمتر است.
چکیده
نانوکامپوزیتهای پلیمری PVC/CaCO3 در ترکیبات مختلف با استفاده از آسیاب دو غلتکی و فشرده سازی قالب گیری تولید شدند. این ساختار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مشاهده گردید سپس خواص مکانیکی و استاتیک و دینامیکی ساختار تعیین گردید. حضور ذرات نانومتری کربنات کلسیم، کاهش خفیفی را در قدرت کششی ایجاد می کند ولی از طرف دیگر، تاثیر انرژی و زخیره مدول و شکست سختی اصلاح می کند. بررسی شکست سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی، نشان میدهد که خواص پیشرفته شکست در نانوکامپوزیت ها، توسط شکل گیری خلإ موثر در ذرات ایجاد شده است. این فرضیه توسط یک میکروساختار مبتنی بر مدل سازی اجزای محدودی حمایت شده که بر اساس تغییر شکل پلاستیکی و الاستیکی اطراف ذره ای که بطور ضعیف پیوند خورده، می باشد که توضیحی هم برای رفتار کششی تک محور و هم برای سختی پیشرفته نانوکامپوزیتها ارائه میدهد.
کلیدواژه: نانوکامپوزیت pvc، چقرمگی شکستگی، آنالیز اجزای محدود
مقدمه
قالب های غیر ارگانیک برای دهه های بسیاری هم در مواد الاستومر و هم در مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به الاستومرها، هدف اصلی یا فراهم آوردن تقویت عمده مثلا استفاده از دوده و سیلیس در ترکیبات مصنوعی است یا کم ارزش کردن ترکیبات با استفاده از خاک رس و سایر مواد است. برای ترموپلاستیک هایی چون پی وی سی، هدف بعدی با استفاده از قالب های ارزان قیمت برای سفت کردن مواد یا کنترل خواص آکوستیک بدست می آید. در کاربرد های مهندسی که ترکیب سختی و سفتی مورد نظر است، برای ترکیباتی چون لوله های پی وی سی، از مقادیر زیاد قالب های غیر ارگانیک معمولا اجتناب می شود. با این حال، یک آگاهی فزاینده از احتمالاتی وجود دارد که بطور همزمان طیف وسیعی از خواص مکانیکی را اصلاح می کند و هزینه های ایجاد شده از طریق ادغام ذرات نانومتر را کاهش میدهد. بطور معمول، سختی پی وی سی غیر پلاستیکی می تواند با استفاده از اصلاح کننده تاثیر ذرات لاستیک، مانند پلی اتیلن کلر (CPE) و آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) برای آنچه که به عنوان اصلاح PVC (M-PVC) شناخته شده است، بهبود یابد. افزایش سختی را می توان به شکل گیری حفره در ذرات لاستیک نسبت داد زمانی که تنش اعمال می شود، در نتیجه تغییر شکل ماتریس از طریق شکل گیری باند برشی و یا شکاف است که می تواند انرژی را جذب کند. [8]. با وجود اثر سختی خوب، حضور ذرات لاستیک، مدول و قدرت عملکرد را کاهش می دهد، و می تواند هزینه را افزایش می دهد.
چکیده
تحقیقات تجربی و تحلیلی برای مدول الاستیسیته خمشی ِبتن کامپوزیت نازک تشکیل شده از شبکه مش و ملات، به اثبات رسیده است. براساس تحلیل و داده های تجربی، معادلات جدید برای مدول الاستیسیته خمشی بتن کامپوزیت پیشنهاد شده است. مشاهده می شود که مدول الاستیسیته خمشی بتن کامپوزیت نازک بستگی به مدول الاستیسیته ملات و برخی عوامل تفاوت مدول الاستیسیته مش و ملات دارد. نتایج بدست آمده با استفاده از معادلات پیشنهاد شده با نتایج حاصل از معادلات موجود مقایسه می شوند. مشاهده شده است که معادلات جدید نتایج نسبتا محافظه کارانه تری در مقایسه با معادلات معمول بدست می دهند. مقایسه بین یافته های تجربی و تحلیلی نشان می دهد که همسویی خوبی بین نتایج تجربی و تحلیلی است.
مقدمه
مطالعات تجربی و تحلیلی وسیعی در دو دهه گذشته برای ایجاد خصوصیات مکانیکی اساسی برای سیمان کامپوزیت نازک انجام شده است. کاربرد روش المان محدود برای تحلیل سیمان کامپوزیت نازک توسط Prakhya و Adidam و Hossain و Hasegawa تحقیق شده است. آنها روش مدل سازی و رفتار خمشی سیمان کامپوزیت نازک را برای شبکه های مربعی و گرد (به شکل مرغک) گزارش داده اند. Rao اطلاعات تغییر شکل تحت بار را به شکل روابط فشار- کشش برای کامپوزیتهای سیمان تقویت شده با شبکه های گرد، زیر فشار تک محوره تحقیق کرد. او نتیجه گرفت که روابط فشار- کشش زیر فشار، دارای رفتارغیر خطی در بارگذاری های اولیه و نهایی و رفتارخطی در مقطع میانی هستند. خصوصیات تخریب ضربه ای ِ سیمان کامپوزیت نازک، با تست های تک ضربه ای که توسط Kobayash و همکارانش انجام شده است، بدست آمد. بعداً رفتار خمشی سیمان کامپوزیت نازک توسط Ghavami و همکارانش و Naaman مطالعه شده است.