دسته: علوم انسانی
حجم فایل: 102 کیلوبایت
تعداد صفحه: 27
دوره پیش دبستانی ضمن فراهم آوردن فرصت برای خود گردانی، استقلال و آزادی عمل و فراهم آوردن فرصتهای متنوع یادگیری مهارتهای زبانی و اجتماعی و تضمین کیفیت در این فرصت ها و هدایت یادگیری کودکان و رفع مشکلات رفتاری کودکان زمینه پیشرفت آنان را در کلیه مراحل تحصیل ونهایتا زندگی را فراهم می کند. این دوره با توجه به شرایط حساس رشد 6سال اولیه رشد کودک نسبت به مراحل بعدی رشد و پرورش کامل استعداد ها و توجه به کودکان محروم و بچه هایی که والدین شاغل دارند و تجارب محرک برای رشد ذهنی، زبانی، جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان فراهم می آورد و کودک را در ساختن مبنایی قوی برای رشد بعدی و بارور کردن استعداد هایش کامل می کند با اهمیت است. (بوالحسنی، 1384) براساس یافته های روانشناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. در این دوران حساس و مهم، یادگیریکودکان عمیق تر، سریعتر و آسان تر انجام می شود. توانایی های آنان درجنبه های مختلف رشد شکوفا میشود و پایه های اصلی شخصیت آنها شکل می گیرد. بر همین اساس بسیاری از پژوهشگران و سیاستگذاران امر آموزش، روی آموزش ها و آموزش مهارت های پیش دبستانی و دبستان تأکید دارند. در این تحقیق ابتدا به مواردی از قبیل تاریخچه مراکز پیش دبستانی و اهمیت و ضرورت آن و اهداف مربوط به رشد عاطفی اجتماعی، زبانی، شناختی، اخلاقی و مذهبی ، خلاقیت کودکان و راهکارهای جهت توسعه این گونه فضاها و مراکز آموزشی ارائه و پیشنهاد می شود. در پژوهش حاضر، مهارتهای اجتماعی، زبانی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان به عنوان متغیرهای اصلی در نظر گرفته شده اند.
قیمت: 48,500 تومان
عنوان کامل پروپوزال: پروپوزال نقش آموزش پیش از دبستان بر رشد زبان و مهارت اجتماعی و کاهش مشکالات رفتاری در دانش آموزان
طبقه بندی: علوم تربیتی
دوره پیش دبستانی ضمن فراهم آوردن فرصت برای خود گردانی، استقلال و آزادی عمل و فراهم آوردن فرصتهای متنوع یادگیری مهارتهای زبانی و اجتماعی و تضمین کیفیت در این فرصت ها و هدایت یادگیری کودکان و رفع مشکلات رفتاری کودکان زمینه پیشرفت آنان را در کلیه مراحل تحصیل ونهایتا زندگی را فراهم می کند. این دوره با توجه به شرایط حساس رشد 6 سال اولیه رشد کودک نسبت به مراحل بعدی رشد و پرورش کامل استعداد ها و توجه به کودکان محروم و بچه هایی که والدین شاغل دارند و تجارب محرک برای رشد ذهنی، زبانی، جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان فراهم می آورد و کودک را در ساختن مبنایی قوی برای رشد بعدی و بارور کردن استعداد هایش کامل می کند با اهمیت است (بوالحسنی، 1384). براساس یافته های روانشناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. در این دوران حساس و مهم، یادگیری کودکان عمیق تر،سریعتر و آسان تر انجام می شود.توانایی های آنان درجنبه های مختلف رشد شکوفا میشود و پایه های اصلی شخصیت آنها شکل می گیرد.بر همین اساس بسیاری از پژوهشگران و سیاست گذاران امر آموزش، روی آموزش ها و آموزش مهارت های پیش دبستانی و دبستان تأکید دارند. در این تحقیق ابتدا به مواردی از قبیل تاریخچه مراکز پیش دبستانی و اهمیت و ضرورت آن و اهداف مربوط به رشد عاطفی اجتماعی، زبانی، شناختی، اخلاقی و مذهبی، خلاقیت کودکان و راهکارهای جهت توسعه این گونه فضاها و مراکز آموزشی ارائه و پیشنهاد می شود. در پژوهش حاضر، مهارتهای اجتماعی، زبانی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان به عنوان متغیرهای اصلی در نظر گرفته شده اند.
دسته: علوم انسانی
حجم فایل: 103 کیلوبایت
تعداد صفحه: 25
یکی از عواملی که در سرنوشت هر مؤسسه، گروه و فرد اهمیت و ارزش اساسی دارد و آنها را در نیلبه هدفها یاری میدهد، کیفیت رابطه آنها با افراد و مؤسساتی است که با آنها سروکار دارند و همچنینبا افکار عمومی جامعهای است که در آن به فعالیت مشعولند. هر اندازه این ارتباط بطور مفیدی مستقر وبه شکل مؤثری گسترش یافته باشد، به همان اندازه آن فرد، گروه و مؤسسه در دستیابی به اهداف خود موفقتر میباشد. اکنون به عنوان یک اصل اساسی در مدیریت پذیرفته شده که افراد و مؤسسات برایرسیدن هرچه بهتر و راحتتر به مقاصد خود نیازمند به حسن رابطه و درک متقابل و توسعه تفاهم بایکدیگر و عموم مردم میباشند. مدیران ادارات به دلایل فوق، در تشکیلات خود اقدام به تأسیس دفتر، واحد یا بخشی تحتعنوان روابط عمومی نمودهاند تا از طریق آن ارتباط مفید و مؤثر را با افراد داخل و خارج سازمان برقرارنمایند و با آگاه کردن، تشویق و ترغیب آنان، به اهداف مدیران، سریعتر، راحتتر و با هزینه کمتر جامهعمل بپوشانند. دست اندرکاران چنین اداراتی همه روزه در تلاشند تا با استفاده از تکنیکها وتخصصهای حرفه روابط عمومی، به گسترش تفاهم و ارتباط مؤثر بپردازند. توجه ویژه به روابط عمومی، به عنوان نهادی که می تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است. آن چه در سال های گذشته متأسفانه به اشکال و صور گوناگونی باعث شده، روابط عمومی همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کند، همانا اقتدارگرایی مدیران، رواج سیستم ارادت سالاری به جای شایسته سالاری، نگاه ابزاری به روابط عمومی، دانای کل جلوه دادن برخی مدیران، بیگانگی سازمانی و یا بیگانگی حرفه ای بسیاری از مسئولان، پایین بودن آگاهی بعضی از کارکنان و مدیران به اهمیت و نقش روابط عمومی بوده است. پایین بودن میزان مشارکت نیروهای متخصص در بخشهای مختلف روابط عمومی به ویژه تهیه چارت متناسب و شرح وظایف و نامشخص بودن جایگاه وظابف کارکنان روابط عمومی در تشکیلات سازمانی، در برخی روابط عمومیها در جایگاه بالایی قرار گرفته اند ووظایف خود زیر نظر مدیریت انجام می دهند. برخی روابط عمومیها زیر نظر مدیر دفتر فعالیت میکنند و برخی روابطعمومیها زیر نظر معاونتها به کارشان ادامه میدهند. طبیعتا این نامشخص بودن جایگاه باعث میشود روابط عمومی از اعتبار و صلابت لازم در درون سیستم برخوردار نباشد و این باعث تضعیف جایگاه و نهایتا تضعیف عملکرد آنها میشود. نبود شناخت از فعالیتهای روابط عمومی در بسیاری از سازمانها وقتی وظایف روابط عمومی را از مدیران و کارکنان میپرسیم، وظایف را به یک سری کارها مثل برگزاری مراسم، توزیع روزنامه و پلاکارد تقسیم میکنند. حال آنکه وظایف روابط عمومی خیلی بالاتر از اینهاست و متولی اصلی ارتباطات در درون سازمان است. بنابراین چون شناخت نسبت به وظایف روابط عمومیها نیست. هدف از این تحقیق، مقایسه نگرش مدیران و کارکنان روابط عمومی ادارات دولتی استان در خصوص وظایف روابط عمومی می باشد و در آن ابتدا شرح وظایف عمومی وسپس جایگاه سازمانی آن مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه به روابط عمومی مطلوب پرداخته می شود.
قیمت: 48,500 تومان
دسته: علوم انسانی
حجم فایل: 109 کیلوبایت
تعداد صفحه: 30
دکلهای حفاری از جمله ابزارآلاتی هستند که میتوانند سهم بسزایی در صنعت نفت ایفاء کنند. این درحالی است که طی سالیان متمادی دستخوش تغییرات و تکامل بسیاری شده اند و باعث گشته است تا امروزه انواع عملیاتهای مختلف و پیچیده حفاری با دقت بسیار بالا در نقاط گوناگون انجام پذیر باشد. از آنجاییکه عملیات حفاری یکی از پرهزینهترین فعالیتهای بخش صنعت نفت محسوب میشود، هرگونه فعالیت و اقدام لازم به منظور استفاده بهینه و علمی از امکانات موجود درجهت کاهش هزینهها امری اجتنابناپذیر تلقی میگردد. بدین منظور سعی شده است به ابعاد مختلف فعالیت دکلها و عوامل تأثیرگذار در و راندمان دکلهای حفاری پرداخته شود. از عوامل اصلی که در این راستا میتوان به آنها اشاره کرد، عبارتند از: زمانهای از دست رفته، زمانهای جابه جایی و سرعت حفاری دکلها، که این عوامل می توانند به عنوان شاخصهای اصلی ارزیابی در نظر گرفته شده و در نهایت عملکرد هر دکل با توجه به برنامههای پیشبینی شده و زمانهای انتظار مورد بررسی قرار گیرند. بی شک عوامل زیادی در عملکرد دکل های حفاری اعم از عوامل فنی، اقتصادی و سیاسی می تواند تاثیر فراوانی در این زمینه داشته باشد. این تحقیق با هدف معرفی اصول و روند ارزیابی دکلهای حفاری به بررسی این عوامل وارزیابی آن می پردازد.
قیمت: 48,500 تومان
اولین تلاش های ایران برای دستیابی به فناوری هسته ای به دهه 50 میلادی باز می گردد. تئوری های هسته ای ایران در این زمان بسیار بلندپروازانه می نمود و شاه به آن توجه زیادی داشت. نخستین کشوری که ایران را به دستیابی به فناوری هسته ای ترغیب و این تکنولوژی را به ایران منتقل کرد (ایالات متحده آمریکا) ، نخستین مخالف امروزی ایران در تحقق فعالیتهای هسته ایش، بود در ارتباط با کمک های هسته ای آمریکا به ایران دو دیدگاه کلی مطرح است:
الف) با توجه به استفاده آمریکا از بمب اتمی در (هیروشیما و ناکازاکی) و تبعات منفی آن در جامعه جهانی، این کشور برای تلطیف فضای موجود، با طرح اصطلاح (اتم برای صلح) ، با انتقال این تکنولوژی به کشورهایی که در مدار سیاسی آمریکا بودند، سعی بر تغییر جهت گیری ها در عرصه بین المللی و تحت شعاع قرار دادن فعالیت های هسته ای خود داشت.
ب) دیدگاه رایج دیگر، دوران جنگ سرد و ریارویی اتمی دو ابرقدرت در عرصه جهانی را در بر می گرفت. آیزنهاور، رئیس جمهور وقت آمریکا، بارها در دیدار سران انگلستان، فرانسه و آلمان غربی، وحشت خود را از حمله ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به مرزهای شمالی ایرانی و افتادن ایران به دام کمونیسم و در نتیجه از دست رفتن پایگاه مهم غرب و از هم گسستن کمربند بازدارندگی کمونیسم در جنوب مرزهای شوروی اعلام کرده بود. آیزنهاور اذعان می داشت، برای حفظ منابع آمریکا لازم است ایران اتمی شود، و لذا شاه مورد حمایت هسته ای امریکا و دستیابی به فناوری هسته ای واقع شد.
با توجه به دو دیدگاه فوق، نگارنده دیدگاه دوم را منطقی تر و مقبول می داند و نظریه اول را از استحکام محتوایی چندانی برخوردار نمی داند. در این راستا ایجاد پایگاه های نظامی مدرن در شمال ایران بدست ارتش ایالات متحده را می توان به عنوان شالوده و اساس تجهیز ایران به تسلیحات هسته ای در راستای بازدارندگی شوروی تلقی نمود که با افول قدرت کمونیسم و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مغفول ماند. به هر حال در راستای حمایت های آشکار در سال 1965، پس از طرح الحاق ایران به کنوانسیون آژانس بین المللی، این مسئله در اداره حقوقی وزارت امور خارجه وقت ایران توسط آقایان (هرمیداس باوند، پرویز مهدوی و عضدالدین کاظمی) که اولین تیم حقوقی هسته ای ایران را تشکیل می دادند، بررسی شد و ایران در همان سال، این قرارداد را با آژانس به امضاء رساند. پس از آن، آمریکا در سال 1967، اولین رآکتور تحقیقاتی 5 مگاواتی آب سبک را به ایران فروخت و شرکت امریکایی (AMF) ، این رآکتور را در دانشگاه تهران نصب و راه اندازی کرد.
(شایان ذکر است این رآکتور از اورانیوم غنی شده با خلوص 93 درصد استفاده می کرد و آمریکا پیش از وقوع انقلاب اسلامی، حدود 5 کیلوگرم سوخت اورانیوم غنی شده سطح بالا به ایران داد (که تحت نظارت و تدابیر حفاظتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در انبار سوخت مصرف شده در محل رآکتور تهران نگهداری می شود و تا امروز مرتباً تحت بازرسی رسمی و غیررسمی کارشناسان و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی می باشد).
یک سال بعد، ایران در سال 1968، پیمان عدم تکثیر سلاح های هسته ای (N. P. T) را پذیرفت و در سال 1970، آن را در مجلس شورای ملی به تصویب رساند. اندکی بعد در سال 1974 (1353) ، شاه سازمان انرژی اتمی ایران (A. F. O. I) را تأسیس کرد و دکتر اعتماد، به ریاست آن منصوب شد.
این سازمان با گسترش سریع، عهده دار تعهدات سنگین ساخت 4 نیروگاه در (بوشهر و دارخوین) ، ایجاد تأسیسات آب شیرین کن در بوشهر، تأمین سوخت و پشتیبانی تکنولوژیکی از نیروگاه ها و قرارداد ساخت 4 نیروگاه دیگر در اصفهان و استان مرکزی شد. این مرکز از آن پس مرکز تحقیقات هسته ای (NRC) نام گرفت. لذا سازمان انرژی هسته ای ایران، مذاکره با شرکت های آمریکایی، فرانسوی و آلمانی را از اوایل دهه 70 برای احداث نیروگاه های فوق الذکر و همچنین نیروگاهی در اطراف شهر بندری بوشهر آغاز کرد. سال 1974، نقطه عطفی در تحقیقات هسته ای ایران در زمان پهلوی محسوب می شود، چرا که در این سال ایران قراردادی با بنیاد پژوهشی استنفورد آمریکا (Stanford research institute) یا SRI منعقد کرد که طی آن این مرکز پژوهشی وابسته به دانشگاه استنفورد، مجری تحقیق و ارائه چشم اندازی میان مدت در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و صنعتی برای توسعه ایران شد.
بنیاد استنفورد نهایتاً در یک مطالعه 20 جلدی که تحت عنوان (SRI Report) به ایران ارائه کرد، پیشرفت صنعتی و اقتصادی ایران را متکی به تولید 20 هزار مگاوات برق تا سال 1995 و راه اساسی تولید این مقدار برق را از طریق تأسیس نیروگاه های هسته ای در ایران قلمداد کرد.
براساس راهکار مطالعه مذکور، ایران در نوامبر 1974 (5 سال پیش از وقوع انقلاب اسلامی) قرارداد احداث دو رآکتور آب سبک 1300 مگاواتی، برای نصب در بوشهر را با شرکت آلمانی زیمنس به امضاء رساند و در این زمینه بیش از 2 هزار متخصص آلمانی و کارشناس ایرانی اجرای این طرح را که در زمان خود یکی از بزرگترین و کم نظیرترین پروژه های نیروگاه اتمی محسوب می شد را آغاز کردند و پیش بینی می شد این پروژه عظیم تا پایان سال 1980 تکمیل شود که وقوع انقلاب ایران و آغاز جنگ تحمیلی ادامه آن را متوقف ساخت. در ادمه، ایران یک قرارداد چرخه سوخت هسته ای ده ساله قابل تمدید با آمریکا در سال 1974، آلمان غربی در سال 1976 و فرانسه 1977در سال منعقد نمود. (کشورهای غربی در این دوره برای ارائه چرخه سوخت هسته ای از جمله غنی سازی به ایران با یکدیگر رقابت می کردند.) ایران همچنین در سال 1974، طبق معاهده N. P. T قرارداد دو جانبه (پادمان) و نظارت آژانس را منعقد کرد و پذیرفت که طبق قرارداد پادمان جامع (INFCIRC/214) براساس مدل قرارداد (INFCIRC/153) ، امکان بازرسی را به بازرسان آژانس بدهد. در این راستا، ایران با هند نیز که در این دوره پیشرفتهای چشم گیری در زمینه هسته ای کرده بود قرارداد همکاری هسته ای امضاء کرد.
در ماه اوت 1975 شرکت کرافتورک یونیون (Kraftwerk Union) ، در آلمان غربی، کار روی نیروگاههای هسته ای ایران را طبق قرارداد آغاز کرد. جالب اینکه کنگره آمریکا در اواخر سال 1975، مصوبه ای را تصویب کرد که به دولت امریکا اجازه می داد با ایران وارد معاملات تجاری در زمینه هسته ای شود و فعالیت های هسته ای ایران را طبیعی قلمداد کرد!