خلاصه
ستون های سنگی (ستون های دانه ای) به طور فزاینده ای برای بهینه سازی زمین، به ویژه برای ساختارهای انعطاف پذیر همانند جادهای خاکی، مخزن های ذخیره بنزین و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی که ستون های سنگی در خاک بسیار نرم کار گذاشته می شود، محدودیت هایی که توسط خاک اطراف به وجود می آید برای شگل گیری (استقرار) ستون سنگی مناسب نمی باشد. در نتیجه، ستون های سنگی که در این خاک ها مستقر می شود قادر به ایجاد ظرفیت تحمل بار مورد نظر نمی باشد. پوشش، با وجود افزایش مقاومت و صلبیت (سختی) ستون سنگی، از فشار جانبی سنگ ها زمانی که ستون حتی بر روی خاک بسیار نرم مستقر شده است جلوگیری کرده و منجر به استقرار سریع تر و به صرفه تر می گردد. این مقاله به بررسی بهبود کمی و کیفی در ظرفیت بار ستون سنگی توسط پوشش از طریق بررسی پارامتری جامع با استفاده از انالیز عوامل محدود می پردازد. از این تجزیه و تحلیل ها می توان دریافت که ستون های سنگی پوشش دار دارای ظرفیت تحمل بار بسیار بالاتربوده و در مقایسه با ستون های سنگی معمولی تحت فشار کمتر و انبساط های جانبی کمتری قرار می گیرند. نتایج نشان داده است که فشارهای محدود کننده جانبی که در ستون های سنگی ایجاد می شود با پوشش های بیشتر می گردد. نشان داده شده است که پوشش در بخش بالای ستون سنگی به میزان دو برابر قطر ستون در بهبودی ظرفیت تحمل بار مناسب می باشد. زمانی که صلبیت (سختی) این پوشش ها بیشتر می شود، فشارهای جانبی که به خاک اطراف وارد می شود کاهش می یابد. این پدیده، ظرفیت بار ستون های پوشش دار را دارای وابستگی کمتری بر روی خاک اطراف در مقایسه با ستون های سنگی معمولی می کند.
مقدمه
چندین روش برای بهبود خاک رس نرم همانند ستون سنگی (دانه ای) (Greenwood 1970; Hughes et al. , 1975) ، استحکام سازی (پر کردن) فضای خالی (Indraratna et al. , 2004) ، ستون های سیمانی خاک (Rampello and Callisto, 2003) ، استحکام سازی با استفاده از کانال کشی عمودی از پیش ساخته شده (Shen et al. , 2005) و عملیات اهک کاری (چسبکاری) (Rajasekaran and Rao, 2002) وجود دارد.
خلاصه
استفاده از نسبت های افزایش یافته سنگفرش آسفالت احیا شده (RAP) در ساختار سنگفرش های آسفالتی، اولویت برتری بعلت مزایای اقتصادی و محیطی عمده شده است. روند مشابه نیز در ریگ های آسفالت بازیافت شده (RAS) پدید آمده است که نشان دهنده مواد روکش دار سقف اصلی در ایالات متحده می باشند. در این مقاله، تاثیر افزودن RAP و RAS روی ویژگی های دمای پایین ترکیب های آسفالت مورد بررسی قرار می گیرد که با استفاده از آنالیز ریزساختاری و مدل سازی داده های رئولوژیکی بدست آمده روی هشت ترکیب آسفالت صورت می گیرد. اطلاعات کامل در مورد ریزساختار داخلی ترکیب های آسفالت از تصاویر دیجیتالی تیرهای ترکیب های آسفالت و ارزیابی های عددی توابع همبستگی فضایی بدست می آید. پی برده شده است که توزیع فضایی ریزساختار، تحت تاثیر افزایش RAP و RAS قرار نمی گیرد. مدل های آنالوگ مکانیکی و مدل های نیمه تجربی برای محاسبه بازگشتی سفتی وارفتگی (خزشی) چسب، از داده های تجربی ترکیب مورد استفاده قرار می گیرند. اختلافات بین نتایج محاسبه شده بازگشتی و داده های تجربی نشان می دهند که مخلوط بین چسب جدید و قدیمی ممکن است تنها جزئی باشد.
مقدمه
در طول 20-30 سال گذشته، جستجو برای راهکارهای بازیافت، نمایندگی های پیمانی، دولتی و ملی را وادار کرده است تا انواع مواد قابل بازیافت بالقوه را برای کاربردهای سنگفرش و سایر کاربردهای ساخت در نظر گیرند. این لیست شامل سنگفرش آسفالت احیا شده (RAP) ، بتن سیمانی پرتلند احیا شده، تفاله کوره بلند آهنی، خاکستر بادی، لاستیک تایر باطله، شیشه باطله و ریگ های روکش سقف می باشد. استفاده از RAP در سنگفرش های آسفالت جدید بطور قابل توجهی استفاده از مواد جدید را کاهش می دهد، در منابع طبیعی صرفه جویی می کند و مشکلات دفع را حل می کند. برای بیان این بحث مهم، برنامه تحقیقاتی بزرگراه مشارکت ملی (NCHRP) تعدادی پروژه مانند NCHRP9-12 و NCHRP9-46 به راه انداخته است.
حجم فایل: 7019 کیلوبایت
تعداد صفحه: 33
بخشی از متن:
ملات ماده ای خمیری و البته چسبنده است که برای ساخت ساختمان به کار می رود. ملات موجب چسپاندن قطعات مصالح مختلف ساختمانی به یکدیگر می شود. ملات ها به دلیل آنکه قطعات مختلف ساختمان را یکپارچه می کنند نیرو های مختلف را به سمت پی و یا به عبارت بهتر به منطقه زیرین اسکلت ساختمان منتقل می کنند. ملات ها از دو قسمت اصلی تشکیل می شوند، چسب که حجم کمی از ملات را به خود اختصاص می دهد و جسم پرکننده که تقریبا در حدود 80% حجم ملات را تشکیل می دهد. بعنوان نمونه در ملات ماسه سیمان، سیمان بعنوان چسب و ماسه بعنوان جسم پرکننده می باشد.
ملات ها به گونه های گوناگونی دسته بندی می شوند، یکی از انواع دسته بندی ملات به دو گونه هوازی و آبی می باشد.
ملات های هوازی: ملات هایی که فعل و انفعالات در داخل آنها در هوای خشک انجام می گیرد و مقاوم میگردند. اگر این ملات ها در مجاورت رطوبت قرار بگیرند خواص خود را از دست خواهند داد.
ملاتهای آبی: ملات های که فعل و انفعالات در داخل آنها در مجاورت رطوبت و یا در زیر آب انجام می شود و مقاوم می گردند. اگر این ملات ها نیز در مجاورت هوای خشک قرار بگیرند خاصیت خود را از دست خواهند داد.
دسته بندی دیگر از ملات ها به دسته بندی آنها به دو نوع زود گیر و دیر گیر می باشد.
ملاتهای زودگیر: ملات هایی که عموما دارای ماده چسبنده گچ در داخل خود هستند. این ملاتها بسیار زود سفت می شوند بطوریکه پس از 4 الی 5 دقیقه بعد از اختلاط با آب شروع به سفت و سخت شدن می نمایند و بعد از 10 الی 20 دقیقه عمل سخت شدن در آنها به پایان می رسد.
ملاتهای دیرگیر: این ملات ها اغلب در مجاورت هوا و گاهی نیز در زیر آب سخت می شوند. زمان سخت شدن این ملات ها اغلب از 2 ساعت شروع شده و عموما تا 72 ساعت به بالاترین میزان سختی خود می رسند.
قیمت: 4,000 تومان
خلاصه
آذربایجان منطقه برخوردهای صفحه همگرا در طول کمر کوه فعال آلپ – هیمالیا می باشد. گسل های شکننده در منطقه آذربایجان عمدتا سنوزوئیک یا جوان تر می باشند. داده های ارائه شده بطور واضح نشان می دهند که سازه های ژئولوژی معمولا در تمام مقیاس ها از ظهور چینه تا منطقه ای تکرار می شوند. به منظور پیش بینی فعالیت زمین لرزه، نیاز به تعیین پیشینه گذشته گسل ها داریم. گسلی که فعال می باشد احتمال دارد مجددا حرکت کند.
زمین لرزه های بزرگ 6 مه 1930 در ساعت 22 و 34 دقیقه و 24 ثانیه (GMT) باM=7.3، 4 ژانویه 1780 با M=7.7 (زمین لرزه تبریز) و 21 ژوئن 1990 چند دقیقه بعد از نیمه شب به میزان 7.4 (زمین لرزه زنجان – رودبار) و در نزدیکی حدود 320 کیلومتری شمال شرق تبریز، حدود 40 تا 50 هزار کشته داشت، 60000 آسیب دیدند و 50000 تا 60000 بی خانمان شدند. این زمینه لرزه ها بتدریج از شرق به غرب گسیخته شدند. در نتیجه، احتمال وقوع زمین لرزه بزرگ در گسل تبریز شمالی (NTF) و بخش مرکزی گسل تبریز تا خوی – سلماس وجود دارد. میانگین بازه برگشت، 250-300 سال تخمین زده می شود؛ بیش از 60-80 زمین لرزه مخرب در 1000-1200 سال در تاریخچه آذربایجان توصیف شده اند. بنابراین، همانطور که احتمال زمین لرزه های بزرگ و خطرناک در تبریز وجود دارد، ساختمان غشایی میکرو – زلزله تبریز و سایر منطقه های زلزله خیز آذربایجان باید در برنامه ساخت آتی کشور در نظر گرفته شوند و برای برنامه ریزی اقتصاد کلان و صنعتی کشور موثر خواهد بود.
مقدمه
نبرد علیه آسیب، تخریب و از بین رفتن اموال و زندگی از زمین لرزه ها ادامه دارد. تلاش ها برای پیش بینی زمین لرزه ها در طول 100 سال گذشته هنوز محققان را قادر نساخته است تا بطور موثر مکان، زمان و اندازه را برای حفظ حیات و اموال پیش بینی کنند. حتی در صورتیکه پیش بینی زمین لرزه های بزرگ ویژه ممکن بود، کاربرد قابل تردیدی داشته باشد.