چکیده:
ناآگاهی یکی از عوامل عمده در بروز و ادامه کودک آزاری در خانواده و اجتماع است. این آزارها می تواند صدمه ای جدی به کودکان وارد کند و یا حتا باعث مرگ شان شود. تحقیقات نشان می دهند از هر 4 دختر و هر 8 پسر، یک نفر از آنها در سنین قبل از 18 سالگی مورد آزار قرار می گیرند. هم چنین سالانه یک کودک از هر 20 کودک، از نظر جسمی صدمه می بیند. آزارهای جسمی کودکان شامل مواردی چون سوزاندن، لت کردن و شکستن استخوان هاست. آزارهای جنسی شامل لمس بدن کودکان به صورتی ناشایست و سوءاستفاده از آنها را شامل می شود. غفلت و بی توجهی می تواند مواردی چون خودداری از غذا دادن به کودکان، پوشانیدن لباس، تهیه سرپناه و سایر نیازهای اساسی را شامل شود. نادیده گرفتن عاطفی شامل مواردی چون خودداری از ابراز عشق و محبت، راحتی و توجه است. بی توجهی از لحاظ صحت هنگامی روی می دهد که از مراقبت های طبی برای کودکان خودداری شود.
